Hier een voorbeeld van hoe netwerken elkaar versterken, hoe het ene contact tot een ander leidt en hoe dit een gezin geholpen heeft om uit het isolement te komen.

DE TAALWANDELING

Het verhaal van Jason en Mandisa.

Jason, een vrouw uit Taiwan had tijdens haar inburgering een fijn taalmaatje. Inmiddels was ze ver gevorderd en had haar taalmaatje niet meer nodig. Ook volgde ze naast de inburgeringscursus gratis lessen in een buurthuis bij haar in de buurt. Mandisa uit Somalië hoorde dit. Zij was nog in afwachting van toestemming voor inburgering.

Mandisa kwam via Jason en ons, in contact met haar taalmaatje. En dan blijkt hoe belangrijk het is om iemand te hebben die de weg al een beetje kent en je verder helpt met integreren, die begrijpt dat dingen die voor Nederlanders heel vanzelfsprekend zijn, dat voor jou niet zijn.

Die je kan vertellen dat inburgeren een lange weg is, en met jou de moed erin houdt. Het is ook gezellig, je leert van elkaar, je hebt misschien wel kinderen in dezelfde leeftijd, en zo ontstaan vriendschappen.

Het klikt enorm tussen taalmaatje Irene en Mandisa. Tijdens het wandelen maakt Irene foto’s die ze na de wandeling toestuurt met daarbij de woorden die onder het kletsen zijn voorbijgekomen. 
Mandisa leert de wijk beter kennen en ziet via Irene haar ogen hele andere dingen. Inmiddels krijgt ze inburgeringslessen. Nu dat Mandisa hiervan boeken thuis heeft, worden die ook door Irene ingezet.
Door de intensieve contacten is duidelijk geworden dat het kind wat problemen met spreken heeft. Het krijgt hulp en voor ouders is er gestart met Home Start: begeleiding bij opvoeden. 

Een langdurig traject zoals deze taalwandeling is een fijne manier om de ander op weg te helpen. En zelf als taalmaatje nieuwe werelden binnen te lopen.